مسیر : بوشهر به کیش
مسافت : 522 کیلومتر
زمان : 7 روز
زمان شروع : 16 بهمن 1389
ادامه مطلب ...
هدف: در کراس کاتنری هدف افزایش قدرت عضلانی و سیستم قلبی عروقی و در کل توانایی - استقامت و آمادگی جسمانی است.
سبک کوهستان سواری :
از لحاظ شخص دوچرخه سوار یک کراس کانتری کار تفاوت زیادی با یک کورسی سوار ندارد. در این رشته دوچرخه سوار باید از آمادگی جسمانی و نیروی عضلانی خوبی برخوردار باشد و در شرایط سنگین ورزشی از استقامت بالایی برخوردار باشد. سربالایی های طولانی و خسته کننده و برنامه های سنگین و پر فشار از ویژگی های کراس کانتری است
توضیحات کلی در مورد کمک فنر های دوچرخه کوهستان......
به کرات سوال های مشابه در مورد سیستم ها و نحوه عمل کرد کمک ها تو دوچرخه کوهستان پرسیده میشه که چون دیدم سوالات مشابه زیاد پرسیده میشه گفتم این متن رو بنویسم تا هر کی خواست بخونه کاملا قضیه براش روشن بشه..........
و سعی خواهم کرد طوری بنویسم که هر کسی بخونه اگر کمی دقت نظر و درک فنی داشته باشه کاملا لامپ ذهنش در مورد این قضیه روشن شه......
اول بیاییم عناصر و اجزای اصلی سیستم کمک فنر ها رو نام ببریم.
1- جز مکانیکی ( فنر لول )
2- جز نیوماتیکی ( باد )
3- جزء هیدرولیکی ( روغن )
تو کل این مقاله هر جا لازم بود از کلمات داخل پرانتز برای سهولت گفتار استفاده می کنم...یعنی فنر- باد و روغن....
اول ببینیم جزء مکانیکی یعنی فنر لول چیه و کارش چیه .
کلا کمک فنر برای اینه که وقتی ضربه ایی یا دست اندازی از زیر متوجه چرخ میشه اون ضربه گرفته بشه و به بدن دوچرخه سوار نرسه....
خب یه فنر لول معمولی خیلی ساده این کار رو انجام میده....مقداری از ضربه رو جذب می کنه ( نه همش رو ) و وقتی کمک فشرده شد بعد از این که ضربه یا نیروی دست انداز رفع شد دوباره باز می شه و بر می گرده به حالت اولیه....
یکی از مسائلی که خیلی از دوچرخه سوار ها باهاش مواجه می شن…..تغییر در میزان حرکت کتی ترمز ترمز های هیدرولیک است……
چیزی که بهش می گن Dead Stroke ...واژه دقیقی تو فارسی براش نداریم ولی ما بهش می گیم ..خلاصی کتی ترمز......
یعنی چی ؟ یعنی از نقطه ایی که دسته ترمز شما رها و ازاد است وقتی فشارش می دین تا جایی که لنت ها شروع به درگیری با صفحه می کنند و دسته ترمز زیر انگشتتون سفت می شه و دیگه پایین تر نمی ره.....
به عبارت دیگه اون بازه ایی و اون کمانی که دسته ترمز شما از حالت ازادی کامل تا نقطه گیرایی ترمز حرکت داره......
حالا اگر این بازه که زین پس تو این مقاله بهش می گم همون خلاصی کتی تنظیم نباشه مشکلاتی رو در بر خواهد داشت.......
اگر زیادی باشه و دسته ترمز یه کمان بزرگ رو تا گیرایی ازاد باشه خب دسته ترمز دیگه نزدیکیهای فرمون که رسید تازه ترمز عمل می کنه و این زیاد جالب نیست....چون تو این حالت به اصطلاح ترمز خالی است و باید خیلی دسته رو پایین فشار بدین تا ترمز بگیره....
که اولا حالت دسته نسبت به انگشت شما حالت جالب و ارگونومیکی نخواهد داشت.....و مطمئننا احساس خوبی نخواهید داشت هنگام ترمز گیری.....
اللخصوص در دان هیل وقتی ترمز های به موقع و حساس نیاز است وقتی دسته ترمز خیلی خالی باشه و پایین بگیره علاه بر حالت فیزیکی نا مناسب حالت روانی بسیار نا مطلوبی در ذهن ایجاد خواهد کرد......
احساس اینکه ترمز به موقع نگهتون نخواهد داشت و عمل کردش با تاخیر توام خواهد بود.....
ادامه مطلب ...خیلی از مواقع نکات خیلی ریز و کوچیک می تونن کارایی قطعات خیلی گرون و رده بالا رو در حد چشم گیری کاهش بدن.......
یکی از اون موارد تمیز بودن سطح تماس لنت و صفحه دیسک شماست.......
نیرویی که هنگام ترمز گیری شما را می ایستاند نیروی اصطکاک است......
F=Nm
که اون ((m )) دوم اِم نیست بلکه به آن می گن ( مو )
F نیرویی است که باعث کاهش سرعت شما خواهد شد . نیروی اصطکاک
N هم نیروی عمود بر سطح است که در ترمز های ما نیروی هیدرولیکی است که از پشت پیستون به لنت وارد می شه و بستگی به سه تا عامل داره.....
اول اونکه نسبت مساحت سطح پیستون داخل کتی ( دسته ) ترمز به مساحت پیستون های کالیپر
چون یکی از معمولترن و متداول ترین تنظیمات مورد نیاز دوچرخه سواران است.....
قبل از هر چیزی بگم که از صحت و سلامت شارژئون و دسته دنده و صاف بودن شارژئون و گوشوارتون مطمئن شید چون اگه هر کدوم از این ها بلنگه وقت و انرژیتون رو هدر می دین...
از زاویه پشت به شارژئون نگاه کنید....شارژئون و گوشواره باید دقیقا عمود بر محور چرخ باشند.....همه چیز باید صاف باشه.....
در ضمن سیم و روکش هاتون هم باید روان باشه ..خشک نباشه روکش ها در وضعیت مناسب باشند.....
قبل از ورود به مبحث هم این عکس اجزای اصلی یک شارژئون است......
خیلی از شرکت ها ابزار هایی دارند که مختص صاف کردن و در اوردن لنگی صفحه هاست…..
که این ابزار خیلی ساده صفحه رو در بر می گیرن و اهرمی برای خم کردن بهتر و ساده تر بوجود میارن….
خوب صبح زود از خواب بلند شدیم و البته بعد از خوردن همون سوپ خوشمزه که تعریفش رو کرده بودم زدیم به جاده .
مقصد ما شهر دوفبیازید و در نهایت مرز بازرگان بود پس مسافت زیادی رو باید میپیمودیم و دوست داشتیم این مسیر رو حداکثر در دو روز طی کنیم پس با تمام سرعت و حداقل اتلاف وقت به جاده زدیم .
خوبی یا شایدم بدی جاده های ترکیه اینه که سعی کردن اصلا شیب احساس نشه و همین از این نظر خوب بود که جاده پیش رو را صاف و عالی میدیدیم و بدیش هم این بود که وقتی واردش میشدی یهو باید 30-40 کیلومتر رو سربالایی میرفتی تا دوباره به شیب خوب برسیم .
همه چیز به خوبی پیش میرفت و مشکلی رو خوشبختانه نداشتیم.
خوب بعد از خوردن صبحانه و حساب کردن پول اون که حدودا 10 هزار تومان شد تازه دوباره یادمون افتاد که لیر نداریم و باید یه کاری میکردیم چون دو شب بود که درست نخوابیده بودم تصمیم داشتیم برای امشب حتما یه هتل بگیریم بخاطر همین شروع کردیم به گشتن توی شهر و هتل های ارزون رو سر میزدیم.
ادامه مطلب ...